Opis przebiegu choroby u 21-letniej pacjentki z rozpoznaniem bulimia nervosa oraz osobowości nieprawidłowej typu borderline. Pacjentka po 2 latach trwania zaburzeń odżywiania sama zgłosiła się do ambulatoryjnej opieki psychiatrycznej.
Do poradni przyklinicznej zgłaszała się regularnie przez cztery kolejne miesiące, po czym przerwała leczenie psychiatryczne bez wcześniejszego powiadomienia.
W tym czasie podjęła też psychoterapię indywidualną, nie zaakceptowała natomiast propozycji spotkania rodzinnego. Mimo próśb lekarza prowadzącego, dwukrotnie nie zgłosiła się w umówionym terminie na badanie psychologiczne.
W ramach farmakoterapii włączono fluoksetynę, początkowo w dawce 20 mg/dobę, a następnie 40 mg/dobę. W czasie wizyt poradnianych kontrolowano masę ciała (BMI) oraz stężenia elektrolitów w surowicy krwi. Niewielką poprawę pacjentka deklarowała już po miesiącu kompleksowej terapii. Po czterech miesiącach leczenia obserwowano dalszą poprawę samopoczucia i funkcjonowania. Chora miała lepszy i stabilniejszy nastrój, apetyt uległ zmniejszeniu, spadła częstość napadów objadania się i wymiotów. Dziewczyna lepiej wywiązywała się z dotychczasowej pracy, a także postanowiła powrócić na studia.