Wstęp: Jednym z najczęściej powtarzających się objawów świadczących o występowaniu zaburzeń w okresie adolescencji są różne formy zachowań autodestrukcyjnych. Rozumienie funkcji objawu – zachowań autodestrukcyjnych – ma znaczący wpływ na formę oraz dynamikę procesu terapeutycznego, a więc ma także wyraźny związek z możliwością uzyskania poprawy w zakresie funkcjonowania pacjenta w wielu obszarach. Cel pracy: Celem pracy była próba zrozumienia genezy i mechanizmów autodestrukcyjnych w zaburzeniach odżywiania się w przypadku takich zachowań, jak samookaleczenia i próby samobójcze występujące w innych obszarach psychopatologii typowych dla okresu adolescencji. Materiał i metoda: Ilustrację kliniczną dotyczącą wybranej problematyki stanowi porównawcza analiza dwóch przypadków – pacjentki z rozpoznaniem depresji młodzieńczej, z samookaleczeniami i próbami samobójczymi, oraz chorej z jadłowstrętem psychicznym. Wnioski: Liczne podobieństwa i związki w rozumieniu objawów chorej z jadłowstrętem psychicznym i pacjentki z depresją młodzieńczą wskazują na wspólne problemy okresu adolescencji, których rozwiązania wymaga dorastanie. Podobne problemy intrapsychiczne i interpersonalne mogą być rozwiązywane poprzez odmienne objawy psychopatologiczne.