Wprowadzenie: Według niektórych autorów istnieje naturalna obiektywna hierarchia wartości, zaś dojrzewanie jednostek prowadzi do coraz pełniejszego odkrywania i poznawania tej hierarchii. Wszelkiego rodzaju kryzysy wartości, zaburzenie procesu ich internalizacji i zagubienie ich idealnej hierarchii wiążą się prawdopodobnie z zachowaniami samobójczymi młodzieży. Celem niniejszej pracy było znalezienie istotnych różnic pomiędzy młodzieżą po próbach samobójczych a osobami z grupy kontrolnej pod względem hierarchii systemu wartości.

Materiał i metoda: Grupa badanych po próbie samobójczej obejmowała 99 osób, grupa kontrolna liczyła 301 osób. W obu grupach adolescenci zostali dobrani z uwzględnieniem następujących kryteriów: brak objawów poważniejszych schorzeń somatycznych i objawów organicznego uszkodzenia OUN, wiek 14-19 lat, brak oznak upośledzenia umysłowego i choroby psychicznej, brak cech uzależnienia od środków psychoaktywnych. W pracy wykorzystano Skalę Wartości Schelerowskich oraz Listę Wartości Osobistych Z. Juczyńskiego.

Wyniki: Młodzież po próbach samobójczych uzyskała niższe wyniki w grupie wartości hedonistycznych, witalnych oraz wartości estetycznych. Wystąpiły też istotne różnice w zakresie potrzeb świętych i prawdy. Badani przez nas adolescenci uznali za szczęście bycie potrzebnym innym ludziom oraz duży krąg przyjaciół.

Wnioski: Młodzież po próbach samobójczych nie ceni wartości związanych z codziennym życiem, sprawności i siły fizycznej, zdrowia, ładu i harmonii, jak również kwestii związanych z wiedzą, tożsamością narodową i religią. Największe znaczenie ma dla nich miłość i przyjaźń, dobrostan psychiczny i fizyczny oraz bogactwo i majątek.