Obłęd we dwoje. Opis przypadku
Olga Józefowicz, Dominik Strzelecki, Maria Krupińska-Kun, Jolanta Rabe-Jabłońska
Indukowane zaburzenia urojeniowe to rzadko opisywany zespół objawów, definiowany jako występowanie przekonań urojeniowych podzielanych przez dwie osoby (lub więcej osób) będące w bliskim związku emocjonalnym. Jedna z tych osób wykazuje objawy pierwotnego zaburzenia psychotycznego, u drugiej natomiast objawy są wzbudzane i przemijają na skutek oddzielenia od osoby indukującej. Celem pracy jest przedstawienie przypadku zaburzeń psychotycznych określanych jako indukowane zaburzenia urojeniowe. Opis dotyczy pacjenta (kapitana jednostki wojskowej), u którego, w trakcie trwającego kilka lat związku z partnerką poznaną przez Internet, doszło do wyindukowania urojeń prześladowczych prawdopodobnie występujących u partnerki. Poznana kobieta twierdziła, iż obydwoje zostali wplątani w „aferę szpiegowską” z udziałem służb specjalnych. Wprowadzała duże poczucie zagrożenia, twierdziła, że poddawani są inwigilacji. Manipulowała informacjami i sytuacjami, doprowadzając do zerwania kontaktów pacjenta z rodziną. Na skutek trwającego kilka lat silnego związku emocjonalnego pacjent całkowicie stracił kontakt z rodziną, także pracę na dotychczasowym stanowisku oraz poniósł konsekwencje finansowe i zdrowotne. Wykreowany przez partnerkę fałszywy obraz rzeczywistości pacjent uznał za realny i podporządkował mu całkowicie swoje postępowanie. W trakcie badania sądowo-psychiatrycznego biegli postawili diagnozę zaburzeń adaptacyjnych, a następnie skierowali badanego na komisję lekarską. W celu dalszej diagnostyki pacjent był hospitalizowany w Klinice Zaburzeń Afektywnych i psychotycznych UM w Łodzi, gdzie ostatecznie ustalono rozpoznanie indukowanych zaburzeń urojeniowych.