Wstęp: Zbadanie postaw osób uzależnionych od alkoholu oraz personelu pracującego z pacjentami uzależnionymi może być przydatne do opracowania metod zapobiegania i leczenia. Materiał i metody: Badaniom ankietowym poddano 308 osób, w tym 104 osoby uzależnione od alkoholu leczone na oddziale odwykowym stacjonarnym, 102 osoby leczone ambulatoryjnie w poradniach odwykowych i zdrowia psychicznego oraz 102 osoby z personelu tychże instytucji. Badania przeprowadzono w 1995 roku. Wyniki: Pacjenci leczeni stacjonarnie i ambulatoryjnie różnili się co do oceny przyczyn i leczenia uzależnienia od alkoholu. Porównanie wypowiedzi pacjentów i personelu wykazało różnice w zapatrywaniu się na przyczyny alkoholizmu – ci pierwsi wskazywali na niepowodzenia życiowe, złe zwyczaje i nawyki. Pacjenci nie zaprzeczali też błędom wychowawczym swoich rodziców, a także niekorzystnemu wpływowi rodzin i przyjaciół. Wnioski: W porównaniu z pacjentami leczonymi ambulatoryjnie pacjenci leczeni stacjonarnie częściej wybierali odpowiedzi w kwestionariuszu ankiety, które nie wiązały się z pokonywaniem tej choroby. Pacjenci leczeni szpitalnie wyróżniali się gorszą sytuacją majątkową, gorszymi relacjami w rodzinie i niższym poziomem wykształcenia. Personel cechował się bardziej adekwatnymi do potrzeb terapii postawami zdrowotnymi w porównaniu z pacjentami, zwłaszcza leczonymi stacjonarnie.

opinie pacjentów i personelu, lecznictwo odwykowe stacjonarne i ambulatoryjne, uzależnienie od alkoholu, socjologia medycyny, patologia społeczna