Wiek dojrzewania jest czasem określania własnej tożsamości, odkrywania pragnień, dążeń, również w sferze seksualności. Poszukiwanie siebie, własnej orientacji seksualnej, znajdowanie pierwszych obiektów pożądania jest dla adolescenta nowym, ważnym przeżyciem, wyzwalającym silne emocje. Czasami jednak młody człowiek staje wobec dużych trudności, bowiem to, co odkrywa w sobie, nie znajduje umocowania w społecznych normach, nie jest akceptowane przez rodzinę i otoczenie, a w związku z tym dla samego adolescenta staje się ciężarem trudnym do uniesienia. Konsekwencją nieradzenia sobie z własną seksualnością, jej odbiorem rodzinnym lub społecznym mogą być zaburzenia depresyjne, lękowe, zaburzenia odżywiania oraz różnorodne formy autoagresji. W obliczu wysokiego ryzyka występowania zaburzeń psychicznych u osób w wieku rozwojowym, u których seksualność kształtuje się w sposób odmienny, należy rozważać szerokie spektrum czynników mogących determinować takie, a nie inne oblicze seksualności. Intencją autorów pracy było przedstawienie, w oparciu o przypadek kliniczny, historii człowieka odkrywającego swoją tożsamość płciową, biorąc pod uwagę zarówno osobnicze uwarunkowania, przebyte zdarzenia traumatyczne, jak i kontekst rodzinny pacjenta oraz konsekwencje procesu coming out. Autorzy starali się zwrócić uwagę na złożoność i wielostopniowość procesu ujawniania się, który stał się możliwy dopiero po zapewnieniu adolescentowi zrozumienia, wsparcia i akceptacji. Tym samym ukazano kluczową rolę środowiska, które może sprzyjać procesowi odkrywania się i umożliwić go lub przeciwnie – utrudnić czy też całkowicie go zablokować. Transseksualizm w różnych środowiskach budzi sporo kontrowersji, pytań i wątpliwości. Historia hospitalizowanego pacjenta obrazuje złożoność problemów, z którymi zmagają się osoby z zaburzeniami tożsamości płciowej. W ocenie autorów priorytetem są kompleksowe i zintegrowane oddziaływania terapeutyczne, umożliwiające osobom transseksualnym spokojne i godne życie w harmonii ze sobą oraz otaczającym je światem.