Wprowadzenie: Zmiany w zapisach EKG stwierdza się u ponad 80% osób z jadłowstrętem psychicznym (JP). Pacjenci ze znacznym ubytkiem masy ciała są szczególnie narażeni na poważne zaburzenia metaboliczne i patofizjologiczne. Z czasem większość pacjentów dobrze przystosowuje się do niedoborów pokarmowych, w końcu jednak, w wyniku wyczerpania się zdolności adaptacyjnych organizmu, pojawiają się objawy zagrożenia życia. Cel badania: Celem badania była ocena związku między BMI, ubytkiem masy ciała, czasem trwania wyniszczenia a zmianami w zapisie EKG dla wszystkich pacjentek z rozpoznaniem JP, jak również dla poszczególnych typów JP (restrykcyjnego i bulimicznego). Materiał i metody: W badaniu uczestniczyły 34 pacjentki z rozpoznaniem JP wg kryteriów DSM‑IV: 17 pacjentek miało rozpoznany typ restrykcyjny JP, pozostałe 17 – typ bulimiczny JP. U każdej pacjentki wykonano badanie EKG oceniane przez kardiologa. Wyniki: Zmiany w zapisie EKG stwierdzono u 80% badanych z JP, podobnie często w typie restrykcyjnym i bulimicznym – 50% stanowiły zaburzenia rytmu i przewodzenia. Wykazano korelację dodatnią między malejącym wskaźnikiem masy ciała i zmianami w zapisie EKG dla wszystkich pacjentek z rozpoznaniem JP, jak również dla poszczególnych typów JP. Stwierdzono korelację dodatnią między ubytkiem masy ciała a zmianami w zapisie EKG dla pacjentek z typem restrykcyjnym JP. Odnotowano korelację ujemną między czasem trwania choroby a zmianami w zapisie EKG dla wszystkich badanych grup. Wnioski: Zmiany w EKG są powszechne w JP. Ryzyko wystąpienia zmian w zapisie EKG jest tym większe, im niższy jest BMI i krótszy czas trwania wyniszczenia (dla wszystkich grup badanych) oraz większy procentowy ubytek masy ciała (dla pacjentek z typem restrykcyjnym JP).

typ restrykcyjny, typ bulimiczny, zmiany w EKG, BMI, ubytek masy ciała, czas trwania wyniszczenia