Pielęgniarki wykonują pracę szczególnie obciążającą, o wysokim stopniu stresogenności, pełną poświęcenia oraz zaangażowania, które nie znajduje odzwierciedlenia w apanażach finansowych oraz statusie w hierarchii zawodowej. Niniejsza praca miała na celu: 1) ocenę, wraz z ważnością, różnych aspektów pracy; 2) poznanie emocji wobec wykonywanej pracy; 3) określenie satysfakcji z pracy przez studiujące pielęgniarki. Badaniom poddano 281 studentek i studentów pielęgniarstwa, studiów pomostowych niestacjonarnych UWM w Olsztynie. W pracy wykorzystano: autorską ankietę demograficzną, Arkusz Opisu Pracy (Work Description Inventory, WDI), Skalę Afektu Pracy (Job Affect Scale, JAS), Skalę Satysfakcji z Pracy (Job Satisfaction Survey, SJS). Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Zbadani uzyskiwali przeciętne wyniki w poszczególnych wymiarach oceny pracy. W przypadku oceny przełożonych oraz treści pracy otrzymane wyniki w przebadanej próbie były nieznacznie podwyższone. Pod względem ważności poszczególnych wymiarów oceny pracy stwierdzono, że największe znaczenie miały relacje z kolegami, treść oraz czas pracy, za najmniej ważny aspekt uznano wynagrodzenie. W zakresie afektu w pracy wykazano, że zbadani uzyskali przeciętne wyniki na skali afektu pozytywnego oraz niskie na skali afektu negatywnego. Uzyskane wartości wskaźnika satysfakcji z pracy świadczą o tym, że zbadani są przeciętnie usatysfakcjonowani z pracy w zawodzie. Na podstawie badania można wyciągnąć następujące wnioski: 1) w ocenie studentów najważniejsze znaczenie w pracy mają relacje z kolegami, treść oraz czas pracy, a najmniejsze – wynagrodzenie; 2) ponad połowa zbadanych odczuwa afekt pozytywny w miejscu pracy; 3) ankietowani są przeciętnie usatysfakcjonowani z pracy; 4) podjęcie niestacjonarnych pomostowych studiów na kierunku pielęgniarstwo jest związane z pozytywnym postrzeganiem zawodu i miejsca pracy przez słuchaczy.