LOGO
EN

Poczucie koherencji kobiet – ofiar przemocy domowej

Małgorzata Sitarczyk

Affiliacja i adres do korespondencji
PSYCHIATR. PSYCHOL. KLIN. 2013, 13 (4), p. 250–263
Streszczenie

W artykule przedstawiono problematykę zmian osobowościowych obserwowanych u kobiet będących ofiarami długotrwałej przemocy domowej. W prezentowanych badaniach dowiedziono, że kobiety długotrwale doświadczające przemocy domowej charakteryzują się niskim poczuciem koherencji, co wyraża się w obniżonym poczuciu sensowności, zaradności i zrozumiałości w odniesieniu do własnej sytuacji życiowej. Badania empiryczne oparto na paradygmacie, zgodnie z którym poczucie koherencji jest podstawowym wymiarem osobowości mającym istotny wpływ na radzenie sobie w sytuacjach nowych, trudnych i niepewnych. Program badań obejmował 56 kobiet z województwa lubelskiego. Grupę eksperymentalną stanowiły kobiety, które były ofiarami przemocy domowej i korzystały z indywidualnego poradnictwa w Centrum Interwencji Kryzysowej. W skład grupy kontrolnej weszły kobiety, które w swoim życiu nie spotkały się z przemocą, a które pochodziły z tych samych środowisk co ofiary przemocy. Przedstawione w opracowaniu badania diagnostyczne, łącznie z danymi zawartymi w studium przypadku, ukazały kobiety – ofiary przemocy domowej jako osoby o niestabilnej samoocenie i niskim poczuciu koherencji. Obraz kobiet doświadczających przemocy domowej nakreślony zgodnie z założeniami koncepcji Antonovsky’ego wskazuje na brak zrozumiałości celów swojego postępowania u badanych oraz ich niskie poczucie sterowalności i sensowności w zakresie motywów działania. Ofiary przemocy mają także tendencję do postrzegania dostępnych zasobów osobistych, społecznych czy materialnych jako niewystarczających do tego, by sprostać wymogom, jakie stawiają konkretne sytuacje życiowe.

Słowa kluczowe
przemoc, ofiara przemocy, reakcje na przemoc, poczucie koherencji, osobowość