Badania pokazują, że nieletni przestępcy doświadczają znacznie więcej negatywnych stanów emocjonalnych (smutku, strachu i gniewu) niż ich rówieśnicy, którzy nie weszli na drogę przestępczości (Iniewicz et al., 2011). Wyodrębnienie i zdefiniowanie emocji, które towarzyszą nieletnim sprawcom czynów przestępczych, pozwala na poznanie etiopatogenezy dokonywania czynów przestępczych na poziomie afektywnym. Celem badań było zbadanie związków pomiędzy popełnianiem przestępstw i zachowaniami z kręgu demoralizacji a agresją. Założono również, iż charakterystyki badanych różnią się pod względem poziomu agresji i jej podtypów. W badaniach wzięło udział 120 dziewcząt: 59 nieletnich przestępczyń, które były umieszczone w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, schronisku dla nieletnich bądź zakładzie poprawczym, oraz 61 dziewcząt dobranych odpowiednio pod względem wieku i wykształcenia. Respondentki zostały przebadane kwestionariuszem „Nastroje i Humory” A.H. Bussa i A. Durkee, który bada agresję i takie jej podtypy, jak: napastliwość fizyczna, napastliwość słowna, napastliwość pośrednia, negatywizm, podejrzliwość, uraza, drażliwość oraz poczucie winy. Z analiz danych wynika, iż nieletnie sprawczynie czynów przestępczych różnią się istotnie statystycznie od dziewcząt z grupy kontrolnej w zakresie agresji ogólnej i dwóch jej podtypów – negatywizmu i drażliwości. Niniejsze badania pokazują, że nieletnie przestępczynie, które miały większą tendencję do drażliwości, pochodziły z mniejszych miejscowości.