Wprowadzenie: Autoprzeciwciała mogą występować w przebiegu różnych chorób. W przypadku tocznia rumieniowatego układowego obecność określonych autoprzeciwciał stanowi jedno z kryteriów klasyfikacyjnych choroby. Celem pracy było wykazanie, czy obecność serologicznych markerów tocznia rumieniowatego układowego, tj. autoprzeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm oraz przeciwciał antykardiolipinowych klasy IgM i IgG, jest związana z wynikami testów neuropsychologicznych, oceniających wybrane funkcje poznawcze u pacjentów bez objawów tocznia neuropsychiatrycznego i bez zespołu antyfosfolipidowego. Materiał i metody: Badaniem objęto 22 chorych na toczeń rumieniowaty układowy. W badaniu przeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm i przeciwkardiolipinowych wykorzystano metodę immunoenzymatyczną. Do oceny neuropsychologicznej wybranych funkcji poznawczych użyto testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru, w którym wyniki są wyrażone jako średnie opóźnienie; wykorzystano komputerowy zestaw Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Wyniki: Wyniki testu przełączania uwagi u pacjentów z przeciwciałami anty-Sm były niższe, ale nie różniły się znacząco od tych uzyskanych przez pacjentów bez tych przeciwciał: 75,0 (73,12–88,12) vs 92,5 (85–95). Czas reakcji wyboru był istotnie dłuższy u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z przeciwciałami anty-Sm w porównaniu z pacjentami bez tych przeciwciał: 614,9 (520,6–740,8) vs 476,7 (396,6–540) (p = 0,01). Nie wykazano istotnej różnicy w wynikach testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru w zależności od występowania przeciwciał anty-dsDNA i przeciwciał przeciwkardiolipinowych klasy M i G. Wnioski: Przeciwciała anty-Sm wydają się przyczyniać do łańcucha patogenetycznego związanego z pogorszeniem wyników wybranych funkcji poznawczych u chorych na toczeń rumieniowaty układowy. Uzasadnione wydaje się przesiewowe zastosowanie badania neuropsychologicznego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z występującymi przeciwciałami anty-Sm.