Wprowadzenie: Nieadekwatna tachykardia zatokowa charakteryzuje się przyspieszonym zatokowym rytmem serca (>90–100 uderzeń na minutę) w trakcie czuwania z nasileniem dolegliwości podczas niewielkiego wysiłku fizycznego lub psychologicznego stresu. Zespół występuje przede wszystkim u młodych kobiet. Lęk stanowi istotny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, od niedawna w grupie młodszych i starszych pacjentów uznawany jest jego kluczowy wpływ na rozwój i przebieg chorób serca, obok takich czynników ryzyka, jak: depresja, używanie substancji psychoaktywnych, nadwaga, problemy ze snem czy siedzący tryb życia. Celem pracy była ocena ewentualnego związku pomiędzy poziomem lęku, kontrolą emocji u pacjentów z nieadekwatną tachykardią zatokową a diagnozą tego zespołu. Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 33 pacjentek z nieadekwatną tachykardią zatokową (wiek 31,8 ± 8,72 roku) i grupę porównawczą 33 kobiet (wiek 28,7 ± 4,4 roku) bez stwierdzonych schorzeń kardiologicznych. Rozpoznanie nieadekwatnej tachykardii zatokowej w grupie badanej było ustalone przez zespół kardiologów opiekujących się chorymi w II Katedrze Kardiologii oraz Klinice Elektrokardiologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Do oceny psychologicznej wykorzystano standaryzowane, oparte na metodzie samoopisu, narzędzia diagnostyczne typu papier-ołówek: Inwentarz Stanu i Cechy Lęku oraz Skalę Kontroli Emocji. Wyniki: Stwierdzono statystycznie istotną różnicę pomiędzy grupą kobiet z nieadekwatną tachykardią zatokową a grupą porównawczą w zakresie zmiennej lęk jako cecha. Dalsza analiza nie wykazała innych istotnych statystycznie różnic między badanymi grupami. Wnioski: Nieadekwatna tachykardia zatokowa jest związana z wyższym poziomem lęku. Konieczne są dalsze badania kliniczne w celu potwierdzenia psychogennego pochodzenia tego wciąż mało poznanego zaburzenia.