Tło i cele: Uzależnienie od internetu w wieku dorastania jest rosnącym problemem ostatnich lat. Celem zaprezentowanej pracy jest określenie związku pomiędzy uzależnieniem od internetu, samotnością (społeczną oraz emocjonalną) a niską jakością życia młodzieży. Metody: Anonimowa ankieta została przeprowadzona w Polsce w szkołach średnich na próbie 376 uczniów w wieku 14–19 lat. W badaniu zostały użyte: The Young’s Diagnostic Questionnaire, the De Jong Gierveld Loneliness Scale oraz 10-czynnikowy kwestionariusz KIDSCREEN. Analiza statystyczna danych obejmowała test χ², częściową korelację (SPSS v. 23) oraz analizę torową (AMOS v. 19). Wyniki: Spośród badanych 11,6% młodzieży zostało określonych jako uzależnieni od internetu, 8,2% – jako na granicy uzależnienia, 37,8% – jako przeciętnie samotni, 2,5% – bardzo samotni. Okazało się, że częściowa korelacja pomiędzy wiekiem i płcią, jako jedna ze zmiennych, jest powiązana z uzależnieniem od internetu oraz emocjonalną samotnością, jednak nie ma związku z obniżeniem jakości życia oraz społeczną samotnością. Analiza torowa potwierdziła znaczący związek pomiędzy uzależnieniem od internetu a samotnością emocjonalną oraz pomiędzy emocjonalną samotnością a obniżeniem jakości życia. Samotność emocjonalna była statystycznie ważnym mediatorem pomiędzy uzależnieniem od internetu a obniżeniem jakości życia. Wnioski: Uzależnienie od internetu jest czynnikiem rokującym samotność dorastającej młodzieży, a nadmierne używanie internetu pośrednio obniża jakość życia młodych ludzi, powodując samotność emocjonalną. Badanie określa korelację, nie związek przyczynowo-skutkowy. Być może osoby samotne kompensacyjnie używają internetu.