Niniejsza praca stanowi omówienie zjawisk określanych mianem „zniknięć” w procesie superwizji. Autorzy wykazują, iż zjawisko to jest wynikiem specyficznych warunków charakterystycznych dla dynamiki grupowej w grupie superwizyjnej na jej wstępnym etapie rozwoju. W multimodalnej grupie superwizyjnej można zaobserwować przejawy wszystkich zjawisk charakterystycznych dla początkowego etapu dynamiki grupowej. Różnorodne zjawiska „zniknięć” wywoływane są aktywacją głębokich warstw nieświadomości, typowo zachodzącą w warunkach terapii grupowej oraz superwizji. Podłożem motywacyjnym procesów określanych tą nazwą jest unikanie traumy narcystycznej przez specjalistę zgłaszającego przypadek mający podlegać superwizji. W artykule podano przykłady, w jaki sposób zjawiska „zniknięć” mogą się przejawiać, oraz opisano ich możliwe warianty. Ramy teoretyczne dla niniejszej pracy stanowią takie tradycje w psychologii, jak psychoanaliza, analiza grupowa oraz multimodalny model superwizji.