Cel: W literaturze zaproponowano niedawno nową jednostkę kliniczną związaną z nadmiernym uczeniem się, czyli uzależnienie od uczenia się (Atroszko i wsp., 2015) lub naukoholizm (Loscalzo i Giannini, 2017). Niniejsze badanie miało na celu przeanalizowanie właściwości psychometrycznych włoskojęzycznej wersji Skali Uzależnienia od Uczenia się Bergen (Bergen Study Addiction Scale, BStAS) (Atroszko i wsp., 2015). Materiał i metody: Badaniem objęto próbę 374 studentów uczelni wyższych w wieku od 18 do 47 lat (Mwiek = 24,30 ± 4,85). Grupa badana była zróżnicowana pod względem roku studiów wyższych oraz studiowanego kierunku. Dokonano eksploracyjnej oraz konfirmacyjnej analizy czynnikowej (exploratory factor analysis oraz confirmatory factor analysis, odpowiednio EFA i CFA) struktury badanego narzędzia psychometrycznego. Dokonano również oceny jego spójności wewnętrznej oraz trafności dywergencyjnej. Wyniki: Włoskojęzyczna wersja skali BStAS nie posiada w pełni satysfakcjonujących właściwości psychometrycznych. EFA oraz CFA wykazały, iż problematyczne są dwa elementy skali, tj. dominacja oraz tolerancja. Wnioski: Niniejsze badanie potwierdza użyteczność skali BStAS w przyszłych badaniach mających na celu pogłębioną analizę cech charakterystycznych postulowanej nowej jednostki klinicznej, którą jest uzależnienie od uczenia się. Konieczne są jednak szerzej zakrojone badania w celu poprawy właściwości psychometrycznych tego narzędzia w populacji włoskich studentów.