W sytuacji braku funkcjonującego w Polsce instytucjonalnego systemu oceny psychologicznych narzędzi diagnostycznych szczególnie ważne wydają się wszelkie inicjatywy zmierzające do informowania praktyków o dostępnych metodach i ich wartości. Celowi takiemu miał służyć artykuł autorstwa Katarzyny Sitnik-Warchulskiej, Bernadetty Izydorczyk i Małgorzaty Lipowskiej, opublikowany w „Psychiatrii i Psychologii Klinicznej” w nrze 1/2019 (Sitnik-Wachulska et al., 2019). Źle się jednak stało, że w artykule tym obok słusznych postulatów i cennych informacji znalazły się też informacje wprowadzające w błąd odbiorców i potencjalnych użytkowników opisywanych narzędzi. Jest to tym bardziej szkodliwe, że Autorki przedstawiają swój tekst jako rekomendacje konsultantów w dziedzinie psychologii klinicznej.