Artykuł ten jest poświęcony badaniom myśli samobójczych u młodzieży w ujęciu poznawczo-behawioralnym. W Kazachstanie takie badania prowadzone są po raz pierwszy – realizują je placówki edukacyjne za zgodą nauczycieli, rodziców i samych uczestników. Celem badania było zbadanie irracjonalnych postaw, które generują zniekształcenia poznawcze i stają się predyktorami myśli samobójczych, a także postaw młodzieży wobec rodziców, rodziny, nauczycieli, osób tej samej i przeciwnej płci, swoich wątpliwości i obaw, poczucia winy, przeszłości i przyszłości oraz celów życiowych. Metodami badawczymi zastosowanymi w pracy są: CP-45 Yunatskevicha, Irrational Beliefs Test (IBT) Ellisa, The Sentence Completion Test Sachsa i Levy’ego oraz psychologiczna metoda słowna i komunikacyjna „Conversation”. Wyniki badań ujawniły najczęściej stosowane zniekształcenia poznawcze uformowane jako postawy irracjonalne, takie jak „Tolerancja frustracji”, „Potrzeba w sobie”, „Potrzeba w innych” i „Katastrofizacja”, które leżą u podłoża niskiej samooceny i irracjonalnego myślenia. Inne ważne powody to negatywne nastawienie do własnej przyszłości lub przeszłości oraz do rodziców. W grupie ryzyka wśród młodzieży dominują postawy irracjonalne, które później przekształcają się w poznawcze zniekształcenia rzeczywistości prowadzące do myśli samobójczych. Młodzież zorientowana na samobójstwo ma negatywny stosunek do własnej przyszłości i przeszłości oraz do rodziców, a także lęki społeczne.