Cel pracy: Celem pracy było określenie cech kontroli emocjonalnej u osób dorosłych z chronicznym jąkaniem. Postawiono hipotezę, że osoby te posiadają specyficzne cechy w zakresie kontroli emocjonalnej różniące je od ludzi mówiących płynnie. Materiał i metody: W badaniach uczestniczyli ochotnicy. Grupę badaną stanowiło 68 osób dorosłych z chronicznym jąkaniem. Grupa kontrolna (62) składała się z osób niejąkających się, które zostały dobrane do grupy badanej pod względem płci i wieku. Do pomiaru właściwości kontroli emocjonalnej zastosowano Kwestionariusz Kontroli Emocjonalnej J. Brzezińskiego, składający się z następujących skal: kontroli sytuacji, pobudliwości emocjonalnej, motywacji emocjonalno-racjonalnej, odporności emocjonalnej, kontroli ekspresji. Uzyskany profil obrazuje strukturę kontroli emocjonalnej. Wyniki: U osób jąkających się stwierdzono odmienny profil kontroli emocjonalnej niż w grupie kontrolnej. Osoby jąkające się są bardziej pobudliwe emocjonalnie, przy jednoczesnym mniejszym stopniu odporności emocjonalnej i mniejszym stopniu kontroli ekspresji. Wykazują się też wyższym poziomem zdolności do kontrolowania sytuacji emotogennych. Typ sterowania własnym zachowaniem jest podobny w obydwu grupach. Wnioski: Cechy kontroli emocjonalnej osób dorosłych z chronicznym jąkaniem mogą sprawiać, że ich zachowanie w większym stopniu będzie ulegało dezorganizacji pod wpływem emocji.