Zaburzenia pragmatyki języka w grupach pacjentów chorujących na schizofrenię i depresję – badania wstępne
Agnieszka Pawełczyk1, Emilia Łojek2, Natalia Żurner3, Tomasz Pawełczyk4
Wstęp: Badania nie wyjaśniają, czy zaburzenia pragmatycznych umiejętnościach językowych są specyficzne dla schizofrenii, czy są związane z zaburzeniami psychicznymi, na przykład zaburzeniami nastroju. Celem badania było stwierdzenie, czy takie deficyty mogą być specyficzne dla schizofrenii i czy są związane z objawami psychopatologicznymi. Metoda: Do badania włączono 82 uczestników: 41 ze schizofrenią i 41 z depresją. Pragmatyczne zdolności językowe oceniano za pomocą polskiej wersji Baterii Testów do Badania Funkcji Językowych i Komunikacyjnych Prawej Półkuli Mózgu, natomiast objawy schizofrenii i depresji mierzono Skalą Oceny Objawów Pozytywnych i Negatywnych oraz Skalą Oceny Depresji Hamiltona. Wyniki: Pacjenci ze schizofrenią i depresją mieli różny sposób rozumienia informacji ukrytych w tekście, rozumienia humoru, przetwarzania metafor oraz rozumienia prozodii i dyskursu. Pacjenci ze schizofrenią osiągali znacznie niższe wyniki we wszystkich mierzonych umiejętnościach, z wyjątkiem zrozumienia prozodii emocjonalnej, w której osiągnęli wyższe wyniki. Stwierdzono korelację między depresją a niektórymi pragmatycznymi zdolnościami językowymi. Wnioski: Wyniki tego wstępnego badania sugerują, że pragmatyczne zdolności językowe mogą być poważniej zaburzone u pacjentów ze schizofrenią niż z depresją. Wskazują również, że pragmatyczne dysfunkcje językowe mogą być niezależne od objawów schizofrenii i mogą stanowić cechę tej choroby. Dalsze badania nad pragmatycznymi zdolnościami językowymi u osób z różnymi zaburzeniami psychicznymi mogą pomóc w rozpoznaniu dysfunkcji charakterystycznych dla schizofrenii, a także umożliwić lepsze zrozumienie zaburzeń pragmatyki języka u pacjentów psychiatrycznych jako grupy.