Atomoksetyna jest stosunkowo nowym lekiem zarejestrowanym do leczenia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (nazywanego w klasyfikacji ICD-10 zespołem hiperkinetycznym) u dzieci, młodzieży i dorosłych. Jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny. Nie należy do substancji psychostymulujących, dzięki czemu sprawdza się szczególnie w sytuacjach klinicznych związanych z ryzykiem uzależnienia, a także u pacjentów, którzy doświadczają poważnych objawów ubocznych po psychostymulantach w postaci labilności emocjonalnej czy tików, oraz u osób, które nie zgadzają się na stosowanie psychostymulantów. Jej cennym walorem jest skuteczność u osób z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i zaburzeniami współistniejącymi: czynnym uzależnieniem od substancji psychoaktywnych, zaburzeniami lękowymi i tikami. Lek ma uznane miejsce w międzynarodowych standardach leczenia zespołu hiperkinetycznego, w licznych badaniach dowiedziono jego skuteczności. W pracy przedstawiono charakterystykę leku, wskazania do jego stosowania i przeciwwskazania, najczęstsze objawy niepożądane oraz środki ostrożności, dokonano również przeglądu prac na temat jego skuteczności w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, również w porównaniu z innymi najczęściej stosowanymi lekami w tym wskazaniu. Omówiono zalety i wady oraz miejsce atomoksetyny w standardach leczenia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, jej przewagę nad innymi metodami leczenia i ograniczenia w stosowaniu. Omówiono również praktyczne informacje związane z włączaniem i dawkowaniem leku oraz szczególnymi sytuacjami klinicznymi.