Zapalenie płuc wywołane zakażeniem SARS-CoV-2 pojawiło się w Wuhan City w chińskiej prowincji Hubei już w grudniu 2019 roku. Szerokie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych jest zazwyczaj związane z dystresem psychicznym i objawami zaburzeń psychicznych w populacji. Wybuch pandemii COVID-19 doprowadził do światowego kryzysu zdrowia publicznego. W odpowiedzi na szybko rosnącą liczbę publikacji na ten temat podjęto próbę kompleksowego przeglądu wczesnych doniesień, które ukazały się w piśmiennictwie o zasięgu międzynarodowym do początku maja 2020 roku. W niniejszej pracy szczegółowo opisano wpływ pandemii na populację ogólną, ponieważ zgodnie z badaniami personel medyczny doświadcza odmiennych, specyficznych stresorów. Literatura dotycząca COVID-19 pojawiła się początkowo tylko w kilku najbardziej dotkniętych pandemią krajach, dlatego wciąż istnieje potrzeba bardziej reprezentatywnych badań z innych rejonów. W szczególności należy zwrócić uwagę na potencjalnie niszczący wpływ na zdrowie psychiczne całej populacji. Większość badań koncentruje się na objawach depresji, lęku i bezsenności oraz na dystresie. Subkliniczne objawy zaburzeń psychicznych są często obserwowaną reakcją na pandemię COVID-19. Istnieje ogromna potrzeba dalszych badań, które pozwolą zapewnić adekwatną pomoc psychologiczną i psychiatryczną osobom z grup ryzyka i przebywającym na kwarantannie oraz rodzinom pracowników medycznych. Kryzys pandemii z ostrego zmienia się w przewlekły i dopiero w przyszłości ujawnią się jego długoterminowe konsekwencje dla zdrowia psychicznego.