Porównanie interwencji żywieniowej z interwencją behawioralną u dzieci z zaburzeniem polegającym na ograniczeniu/unikaniu przyjmowania pokarmów
Katarzyna Bąbik1,2, Paweł Ostaszewski2, Andrea Horvath1
Cel: Celem badania była ocena efektywności interwencji żywieniowej w porównaniu z interwencją behawioralną w zwiększeniu akceptacji doustnej pokarmów oraz poprawie stanu odżywienia u dzieci z zaburzeniem polegającym na ograniczeniu/unikaniu przyjmowania pokarmów (avoidant/restrictive food intake disorder, ARFID). Metoda: W badaniu wzięło udział sześcioro dzieci w wieku 3–4 lata. Wszystkie dzieci miały postawianą diagnozę ARFID. W sposób losowy zostały one przypisane do jednej z dwóch możliwych interwencji – żywieniowej lub behawioralnej. Wyniki: Akceptacja doustna pokarmu wzrosła u dzieci, które otrzymywały interwencję behawioralną. Nie zaobserwowano natomiast takiej zależności u dzieci otrzymujących interwencję żywieniową (do momentu późniejszego wdrożenia interwencji behawioralnej). Dodatkowo z-score dla indeksu masy ciała wzrósł jedynie po wprowadzeniu interwencji behawioralnej. Wynik całkowity w Montreal Children’s Hospital Feeding Scale spadł jedynie po wdrożeniu interwencji behawioralnej. Liczba niewłaściwych zachowań podczas posiłków spadła u wszystkich dzieci, które otrzymały interwencję behawioralną. Omówienie: Wydaje się, że interwencja behawioralna jako główna metoda pracy z dziećmi z ARFID jest obiecującym oddziaływaniem, które zwiększa akceptację pokarmów drogą doustną oraz poprawia stan odżywienia.