Wstęp: Satysfakcja z życia jest potencjalnie ważnym czynnikiem prozdrowotnym u osób uzależnionych od alkoholu. W przebiegu uzależnienia obserwuje się często spadek jakości życia, spowodowany licznymi dysfunkcjami w obszarze zdrowia, rodziny czy pracy zawodowej. Jednym z czynników sprzyjających rozwojowi satysfakcji z życia – a w efekcie: rozwojowi motywacji do leczenia i powrotu do pełnienia satysfakcjonujących ról społecznych – może być prężność psychiczna. Cel: Badanie miało na celu określenie związków między prężnością psychiczną a satysfakcją z życia osób uzależnionych, jak również ocenę uwarunkowań rozwoju satysfakcji w kontekście składników prężności. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 100 osób dorosłych: 60 pacjentów uzależnionych od alkoholu (o typie uzależnienia II według Cloningera) oraz 40 osób zdrowych, tworzących grupę kontrolną. Do pomiaru satysfakcji z życia użyto skali SWLS Dienera i wsp., a w odniesieniu do prężności psychicznej wykorzystano skalę ER89-R12 Blocka i Kremena. W analizach statystycznych zastosowano współczynnik korelacji r Pearsona, regresję wielokrotną i test t-Studenta. Wyniki: Prężność psychiczna pozytywnie wiązała się z satysfakcją z życia (r = 0,333; p < 0,01). Korzystny wpływ na kształtowanie satysfakcji osób uzależnionych może mieć zwłaszcza jeden ze składników prężności – optymalna regulacja (β = 0,452; p < 0,05). Satysfakcja z życia i prężność psychiczna pacjentów uzależnionych od alkoholu okazały się istotnie niższe niż w grupie kontrolnej. Wnioski: Prężność psychiczna osób uzależnionych wiąże się pozytywnie z satysfakcją z życia. Wzrost prężności, a w szczególności optymalnej regulacji, może się przekładać na wzrost satysfakcji życiowej.

satysfakcja z życia, prężność psychiczna, ego-resiliency, zespół uzależnienia od alkoholu, alkohol