Wstęp: Zaburzenia odżywiania nadal stanowią poważne wyzwanie dla służby zdrowia. Cierpienie jednostek z zaburzeniami odżywiania może przybierać duże nasilenie, przy czym głównymi ich komponentami są niska samoocena, poczucie winy i depresja, odczucia beznadziejności i samotności. Celem badania była odpowiedź na pytanie, jak chore z zaburzeniami odżywiania postrzegają czas, w szczególności czy doświadczanie czasu różni je od zdrowych kobiet. Ponadto celem badania było zbadanie związku między nastrojem badanych a postrzeganiem czasu. Materiał i metoda: Przebadano 30 kobiet z zaburzeniami odżywiania i 30 zdrowych kobiet tworzących grupę kontrolną dopasowanych wiekiem do grupy klinicznej. Zastosowano trzy narzędzia: Kwestionariusz Metafory Czasu autorstwa Małgorzaty Sobol-Kwapińskiej, Inwentarz Perspektyw Postrzegania Czasu autorstwa Philipa Zimbardo i Przymiotnikową Skalę Nastroju autorstwa Geralda Matthewsa i wsp. Wyniki: Analizy statystyczne zgodnie z przewidywaniami potwierdziły, że kobiety z zaburzeniami odżywiania cechuje bardziej negatywne postrzeganie czasu niż zdrowe kobiety. Wykazano także zgodnie z oczekiwaniami korelacje między pozytywnie i negatywnie nacechowanym postrzeganiem czasu a nastrojem. Wnioski: Uzyskane wyniki wydają się mieć dużą wartość merytoryczno-praktyczną i powinny być wykorzystane jako ważny element interwencji psychoterapeutycznej u osób z zaburzeniami odżywiania zorientowanej na egzystencjalne aspekty tej grupy chorób, w tym szczególnie tematy dotyczące doświadczania czasu przez osoby chore.