Podczas gdy inteligencja emocjonalna może korzystnie wpływać na życie oraz na psychologiczne i społeczne funkcjonowanie człowieka, autodestruktywność pośrednia wywiera na nie raczej niekorzystny wpływ. Celem pracy było dokonanie syntezy wyników badań nad możliwymi związkami między inteligencją emocjonalną a autodestruktywnością pośrednią i wymiarami inteligencji pośredniej a kategoriami autodestruktywności pośredniej oraz nad płciowym/rodzajowym zróżnicowaniem związków między poszczególnymi wymiarami inteligencji emocjonalnej a kategoriami autodestruktywności pośredniej. Populacja 260 osób (130 kobiet i 130 mężczyzn) w wieku 20–30 lat (średnia wieku 24,5 roku) została zbadana za pomocą INTE, tj. polskiej wersji Assessing Emotions Scale (AES) i polskiej wersji skali autodestruktywności pośredniej (Chronic Self-Destructiveness Scale, CS-DS). Poziom inteligencji emocjonalnej różnicuje intensywność autodestruktywności pośredniej i odwrotnie. Inteligencja emocjonalna i jej czynniki wykazały wiele istotnych, głównie ujemnych, korelacji z autodestruktywnością pośrednią i jej kategoriami. Związki między poszczególnymi wymiarami inteligencji emocjonalnej a kategoriami autodestruktywności pośredniej różniły się u kobiet i mężczyzn. Jedną z najważniejszych różnic był związek między zdolnością do rozpoznawania emocji a transgresją. Ogólnie można stwierdzić, że niska inteligencja emocjonalna koreluje z kiepskim psychologicznym i społecznym funkcjonowaniem, które z kolei jest związane z autodestruktywnością pośrednią i jej kategoriami. Wskazane wydaje się wykorzystanie inteligencji emocjonalnej w pracy profilaktycznej i terapeutycznej z osobami cierpiącymi na różne typy zaburzeń, zwłaszcza z syndromem autodestruktywności pośredniej. Znając zróżnicowanie stwierdzonych związków, możemy ukierunkować profilaktyczne i terapeutyczne działania oraz dostosować je do specyfiki płci/rodzaju.

inteligencja emocjonalna, wymiary inteligencji emocjonalnej, autodestruktywność pośrednia, kategorie autodestruktywności pośredniej, płeć/rodzaj