Poniższa praca ma kilka celów: weryfikację wyobrażeń o „traumatycznym” charakterze superwizji, określenie potencjału superwizji w procesie rozwoju zawodowego młodych specjalistów oraz budowy i utrzymania tożsamości zawodowej wśród doświadczonych psychologów, a także omówienie rozwoju superwizji jako integralnego elementu działań praktykujących psychologów oraz innych specjalistów pracujących w zawodach pomocowych w Kazachstanie. Praca obejmuje analizę najważniejszych aspektów umiejętności profesjonalnego myślenia, którą można rozwijać w warunkach superwizji grupowej w modelu multimodalnym. Na podstawie wyników analizy wyodrębniono trzy główne zagadnienia: jedność afektu i inteligencji, myślenie teoretyczne oraz zasadę różnicowania. W pracy ukazano znaczenie tych elementów z perspektywy umiejętności profesjonalnego myślenia praktykujących psychologów oraz scharakteryzowano ich rozwój w warunkach grupowej superwizji multimodalnej. W toku analizy zebranych danych zidentyfikowano następujące zagadnienia: jedność afektu i inteligencji, myślenie teoretyczne oraz zasadę różnicowania. Pojęcia te w sposób produktywny opisują, jakie kompetencje zawodowe kształtują się w procesie superwizji z udziałem specjalisty. Opisane kompetencje wypełniają lukę w wiedzy w przedmiotowym zakresie, pokazując, w jaki sposób superwizja prowadzona w modelu multimodalnym przyczynia się do rozwoju tożsamości zawodowej oraz jakie kompetencje mentalne kształtują się w tym procesie. Warto podkreślić, że jest to pierwsze opracowanie dotyczące rozwoju zawodowego w tej grupie z uwzględnieniem podanych uwarunkowań. Opracowanie opiera się na następujących tradycjach teoretycznych w psychologii: psychologii ogólnej, psychoanalizie oraz superwizji w modelu multimodalnym

superwizja, superwizja grupowa w modelu multimodalnym, umiejętność profesjonalnego myślenia, zasada jedności afektu i inteligencji, myślenie teoretyczne, różnicowanie