Leczenie bliźniąt jednojajowych, u których jednocześnie rozwinęło się zaburzenie odżywiania w związku z kwarantanną domową podczas pandemii COVID-19
Nicholas Tze Ping Pang1, Sze Chet Lee2, Chun Keat Ng3, Jia Wen Hii2, Mohd Amiruddin Mohd Kassim1
Przypadki zaburzeń odżywiania występujące jednocześnie u bliźniąt jednojajowych stanowią rzadkość w dostępnym piśmiennictwie. Poniżej opisujemy przypadek bliźniąt jednojajowych, u których jednocześnie rozwinął się jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa) jako psychologiczny skutek izolacji domowej związanej z pandemią COVID-19. W ciągu trzech miesięcy na początku 2020 roku uprzednio zdrowe bliźniaczki zaczęły prowadzić ze sobą swoistą „rywalizację” polegającą na ograniczaniu spożywanej żywności, intensywnym ćwiczeniu i stosowaniu wzajemnego nadzoru. U dziewczynek nie potwierdzono innych zaburzeń nastroju, stanów lękowych, zaburzeń psychotycznych ani też żadnej choroby organicznej. Stwierdzono jednak mocno obciążony wywiad rodzinny w kierunku zaburzeń lękowych oraz mocno rozmyte granice w systemie rodzinnym. Zastosowano niefarmakologiczne metody leczenia, m.in. terapię rodzinną i psychoterapię, dostosowując je do potrzeb pacjentek. W pracy omówiono swoiste interakcje czynników genetycznych i psychologicznych, które mogłyby wyjaśniać etiologię jednoczesnej prezentacji zaburzenia odżywiania u bliźniąt, oraz przeanalizowano je z perspektywy procesu psychodynamicznego. Zwrócono także uwagę na skutki kwarantanny i izolacji związanych z pandemią COVID-19 jako czynników potencjalnie wywołujących zaburzenia odżywiania w populacji młodych ludzi, których możliwości w zakresie edukacji i zatrudnienia uległy drastycznemu ograniczeniu na skutek wprowadzonych restrykcji pandemicznych.