Cel badania: Pandemia COVID-19 może aktywować lub nasilić myśli o śmierci, prowadząc do niepożądanych stanów psychicznych. Mogą się wówczas pojawić mechanizmy obronne ego, których adaptacyjność zależy od wielu czynników. Celem badania było zbadanie związku pomiędzy neurotycznym stylem obronnym a nasileniem objawów depresyjnych. W badaniu testowano, czy poczucie koherencji leży u podstaw tego związku oraz jak wiara (bądź niewiara) w COVID-19 i doświadczenie tej choroby (bądź jego brak) różnicują ten mechanizm. Metoda: Badanie przekrojowe (N = 720) przeprowadzone za pośrednictwem panelu internetowego. Wyniki: Wśród osób, które wierzyły w pandemię COVID-19, lecz nie doświadczyły choroby wywołanej wirusem COVID-19, neurotyczny styl obrony korelował ujemnie z poczuciem koherencji, które z kolei ujemnie wiązało się z objawami depresji. Podobny wzorzec zaobserwowano u osób, które nie wierzyły w pandemię, aczkolwiek doświadczyły tej choroby. W grupie osób, które zarówno wierzyły w pandemię COVID-19, jak i doświadczyły choroby wywołanej tym wirusem, związek między neurotycznym stylem obrony a poczuciem koherencji okazał się nieistotny. Z kolei u osób, które ani nie wierzyły, ani nie doświadczyły choroby wywołanej wirusem COVID-19, związek neurotycznego stylu obronnego i poczucia koherencji okazał się pozytywny. Omówienie: Strategie związane z samooszukiwaniem się służą adaptacji do sytuacji stresującej. Jednak kontynuowane mimo konfrontacji z rzeczywistością mogą wręcz przyczynić się do zwiększonego poziomu dystresu.