Celem artykułu jest przedstawienie psychologicznego fenomenu mikrotraumy, traumy o naturze kumulatywnej, która wynika z doświadczania wielu sytuacji urazowych w jednym treściowo obszarze cierpienia, przeważnie jednak o znacznie mniejszym nasileniu niż te, które wywołują zespół stresu pourazowego i są zawarte w kryterium A w Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych. Wprowadzenie do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (wersja 11.) nowego zaburzenia, noszącego nazwę złożonego zespołu stresu pourazowego, pozwala nam lepiej zrozumieć osoby, które doświadczyły powtarzających się chronicznie poważnych urazów psychicznych, ale nie wyjaśnia konsekwencji mikrotraumy, która jest przedstawiona z perspektywy psychodynamicznej, klinicznej i społecznej. Biorąc pod uwagę trudności w identyfikacji mikrotraumy, wydaje się, że wiedza na temat tego zjawiska może być wartościowa dla klinicystów pracujących z pacjentami. Teoria mikrotraumy jest wysoce obiecującym obszarem badań i może w końcu przynieść odpowiedź, dlaczego zaburzenia zespołu stresu pourazowego są częściej rozpoznawane u osób, które w codziennym życiu doświadczają niezbyt nasilonych w swoim rozmiarze, ale przewlekłych stresujących wydarzeń w jednym treściowo obszarze, np. dyskryminacji. Pokazuje nam, jak wiele jeszcze przed nami w poznaniu traumy i jak bogate oraz złożone jest to zjawisko.

trauma, mikrotrauma, zespół stresu pourazowego, złożony zespół stresu pourazowego, trauma skryta