Wprowadzenie i cel: W trakcie hospitalizacji dziecka z jadłowstrętem psychicznym rodzice są obciążeni emocjonalnie, a jednocześnie odpowiedzialni za podejmowanie decyzji medycznych, dlatego jakość współpracy z personelem medycznym ma kluczowe znaczenie. W prezentowanym badaniu starano się odpowiedzieć na pytania, w jaki sposób rodzice rozumieją doświadczenia dziecka w tym szczególnym kontekście i jak personel medyczny może ich wspierać w tym procesie. Materiał i metody: Analizie poddano dokumentację medyczną dwóch nastoletnich pacjentek hospitalizowanych z powodu jadłowstrętu psychicznego. Rodziny wyłoniono z większego projektu dotyczącego współpracy z personelem medycznym; jedna z nich była postrzegana jako współpracująca w korzystny sposób, a druga – jako zmagająca się ze współpracą. Aby dogłębnie zrozumieć badane zjawisko, zastosowano metody jakościowe: badanie konsensualne (consensual qualitative research) i porównawcze studium przypadku (comparative case study). Wyniki: Zestawienie dwóch przypadków klinicznych wykazało, że rodzina współpracująca i rodzina zmagająca się ze współpracą różniły się pod względem efektywnego rozumienia dziecka (liczba skutecznych prób: 22 vs 4, liczba niepowodzeń: 6 vs 14). Co więcej, rodzice zmagający się ze współpracą trafnie rozumieli głównie kwestie związane z objawami zaburzeń. Wnioski: Multidyscyplinarne interwencje personelu pozwoliły opiekunom prawnym na poszerzenie rozumienia dziecka. Lepsze rozumienie wewnętrznego świata nastolatki przez rodziców miało korzystny wpływ na proces leczenia.

jadłowstręt psychiczny, psychiatria dzieci i młodzieży, współpraca, konsultacje rodzinne, badania jakościowe