Częstość występowania zaburzeń odżywiania może się znacznie różnić w zależności od populacji. Konieczne jest oszacowanie częstości występowania jadłowstrętu psychicznego i bulimii psychicznej na całym świecie, zwłaszcza poza krajami Europy Zachodniej, Ameryką i Australią, gdzie przeprowadzono większość badań epidemiologicznych. Dlatego celem niniejszego przeglądu była ocena częstości występowania jadłowstrętu psychicznego i bulimii psychicznej w krajach Europy Wschodniej. Na podstawie Atlasu Świata uwzględniliśmy 10 krajów: Białoruś, Bułgarię, Czechy, Węgry, Polskę, Mołdawię, Rumunię, Rosję, Słowację i Ukrainę. Przeszukano literaturę w PubMed i PsycInfo. Dodatkowo uzupełniono wyniki wyszukiwaniami w Google Scholar. Uwzględniliśmy publikacje (artykuły i/lub streszczenia) wyłącznie w języku angielskim. Przed transformacją demokratyczną w 1989 roku w Europie Wschodniej nie badano jadłowstrętu psychicznego i bulimii psychicznej. Z aktualnego przeglądu wynika, że w ciągu ostatnich trzech dekad w 8 z 10 krajów Europy Wschodniej wzrosła częstość występowania tych zaburzeń. W kilku badaniach szacunki dotyczące częstości występowania opierały się na nielicznych danych. Dotychczas nie opublikowano żadnych badań na temat częstości występowania jadłowstrętu psychicznego i bulimii psychicznej w Białorusi oraz Bułgarii. Badania ograniczyły się do badań kwestionariuszowych. Częstość występowania jadłowstrętu psychicznego i bulimii psychicznej w krajach Europy Wschodniej zbadano za pomocą różnych miar i w wielu przypadkach wykorzystano niereprezentatywne i stosunkowo małe próby. Pomimo tych ograniczeń istniejące dane wykazały, że w tych krajach zarówno jadłowstręt psychiczny, jak i bulimia psychiczna występują. Aby realistycznie opisać skalę problemu jadłowstrętu psychicznego i bulimii psychicznej w Europie Wschodniej, potrzebne są badania epidemiologiczne oraz porównywalne szacunki dotyczące częstości ich występowania.