Wprowadzenie i cel: Stany lub cechy paranoiczne występują w różnych zaburzeniach psychicznych, dlatego ich klaryfikacja jest przydatna do celów rzetelnej diagnozy nozologicznej. Praktyka kliniczna i literatura przedmiotu wskazują na specyficzne dla omawianej grupy nozologicznej mechanizmy obronne, które utrudniają proces diagnozy i leczenia psychiatrycznego i psychoterapeutycznego. Uzupełnienie w badaniu klinicznym metod jakościowych (swobodnego wywiadu i obserwacji) wystandaryzowanymi narzędziami diagnostycznymi wpisuje się w nurt praktyki medycznej opartej na dowodach naukowych. Pomaga klinicyście uzupełniać, porządkować i obiektywizować dane kliniczne na temat stanu psychicznego pacjenta – szczególnie dane z różnych przyczyn niepewne lub niedostępne w badaniu obserwacyjnym. Artykuł dostarcza ciekawych i pragmatycznych danych teoretycznych, empirycznych i kazuistycznych dotyczących możliwości zastosowania Minnesockiego Wielowymiarowego Inwentarza Osobowości (Minnesota Multiphasic Personality Inventory, MMPI-2) do diagnozy psychologicznej u osób prezentujących uporczywe zaburzenia urojeniowe. Metody: W pracy omówiono zagadnienia teoretyczne i dokonano analizy studium przypadku pacjentki z podejrzeniem uporczywych zaburzeń urojeniowych oraz współwystępującymi zaburzeniami osobowości. W przedstawionym studium przypadku autorzy odwołali się do metod jakościowych (obserwacji, swobodnego wywiadu psychologicznego) i uzupełniania danych klinicznych przez zastosowanie wystandaryzowanej metody psychometrycznej – inwentarza MMPI-2. Refleksje i rekomendacje praktyczne zostały podzielone na dwie grupy. Pierwsza dotyczy możliwości wykorzystania testu MMPI-2 w psychologicznej diagnozie klinicznej. Druga odnosi się do znaczenia sojuszu diagnostycznego w procesie planowania diagnozy psychologicznej pacjenta z zaburzeniami urojeniowymi.