Wprowadzenie i cel pracy: Przebieg zaburzeń psychicznych jest uzależniony od szeregu czynników. Jednym z nich jest nastawienie otoczenia, m.in. osób bliskich, do pacjentów z rozpoznanymi zaburzeniami psychicznymi, czyli poziom tzw. ujawnianych uczuć (expressed emotions, EE). Celem pracy była analiza zależności między postrzeganym stopniem ujawnianych uczuć u członków rodziny a poziomem satysfakcji z życia w grupie pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi (bipolar affective disorder, BPAD). Kolejnym badanym aspektem były różnice w zakresie ujawnianych uczuć i satysfakcji z życia u pacjentów z BPAD w zależności od płci. Materiał i metody: Na potrzeby badania, przy wykorzystaniu baz danych w Shri Maharaja Hari Singh (SMHS) Hospital oraz zarejestrowanych klinikach psychiatrycznych, opracowano próbę badawczą obejmującą 100 pacjentów z rozpoznaniem BPAD. Pomiary EE oraz satysfakcji z życia przeprowadzono przy wykorzystaniu dwóch narzędzi przeznaczonych do oceny emocji, tj. skali ujawnianych uczuć (Levels of Expressed Emotions, LEE) opracowanej przez Chiena i Chan (2009) oraz skali satysfakcji z życia (Satisfaction with Life Scale). Wyniki: Z przeprowadzonego badania wynika, że dwa spośród zdefiniowanych wymiarów oceny ujawnianych uczuć, tj. nastawienie do choroby i zaangażowanie emocjonalne, a także ich złożony wynik wykazują znamienną ujemną zależność z poziomem satysfakcji z życia u pacjentów z BPAD. Kobiety z BPAD dostrzegały większe zaangażowanie emocjonalne wśród członków rodziny niż mężczyźni z tym schorzeniem. Ponadto pacjenci z BPAD niepozostający w związku małżeńskim zgłaszali bardziej nasilone postawy względem choroby (M = 2.783; SD = 0.5095) w porównaniu z uczestnikami badania pozostającymi w związku małżeńskim (M = 2,510; SD = 0,5708).