Wstęp: Osobami szczególnie narażonymi na rozwój zaburzeń psychicznych są wychowankowie pieczy zastępczej. W grupie tej odnotowuje się wysokie rozpowszechnienie doświadczeń traumatycznych. Ekspozycja na wiele traum zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju zaburzenia stresowego pourazowego (post-traumatic stress disorder, PTSD) i złożonego zaburzenia stresowego pourazowego (complex post-traumatic stress disorder, cPTSD). Tłumaczenie na język polski terminu post-traumatic stress disorder zależy od przyjętej klasyfikacji diagnostycznej. Cel: Celem przeglądu jest przedstawienie wskaźników występowania PTSD i cPTSD w grupie dzieci i młodzieży z pieczy zastępczej oraz dorosłych wychowanków tej instytucji. Metoda: Literatura naukowa była wyszukiwana w języku polskim i angielskim z wykorzystaniem baz: MEDLINE, PsycINFO, PubMed i Scopus. Dodatkowo przegląd uzupełniono o wyszukiwania w Google Scholar. Ostatecznie wyselekcjonowano 24 publikacje opublikowane w okresie styczeń 2000 – luty 2024 roku, zidentyfikowane przy użyciu terminów: „PTSD”, „cPTSD” i „piecza zastępcza” (foster care). PTSD diagnozowano przy użyciu kryteriów: ICD-11, ICD-10, DSM-5, DSM-IV i DSM-III-R. Wyniki: Rozpowszechnienie PTSD wśród dzieci mieściło się w przedziale 5,6–55%, a cPTSD – 8,2–10,7%. Wskaźniki PTSD u dorosłych wychowanków wyniosły od 2% do 35,6%. Dzieci z opieki zastępczej, które doświadczyły ≥2 wydarzeń traumatycznych, częściej spełniały kryteria PTSD i cPTSD niż wychowankowie, którzy byli narażeni na jedną traumę. Nasilenie doświadczeń traumatycznych jest czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo rozwoju zaburzeń po traumie.