Depresja a wskaźniki stanu zapalnego u pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19 – przegląd systematyczny i metaanaliza
Anna Laskowska-Wronarowicz1, Katarzyna Olszewska-Turek1,2, Agnieszka Micek3, Barbara Bętkowska-Korpała1,2
Wstęp: Nasilenie objawów depresji u pacjentów z COVID-19 różni się w badanych populacjach i zmienia się w czasie. Coraz więcej dowodów potwierdza hipotezę o udziale stanu zapalnego w rozwoju depresji. Metody: Przegląd systematyczny i metaanalizę badań przekrojowych oraz badań kohortowych opublikowanych w latach 2019–2023 przeprowadzono według kryteriów PRISMA. Analizowanymi zagadnieniami były proporcja łagodnych, umiarkowanych i ciężkich objawów depresji w trakcie i po hospitalizacji oraz powiązania między depresją a stanem zapalnym u pacjentów z COVID-19. Wyniki: Do systematycznego przeglądu włączono trzydzieści artykułów. W ilościowej metaanalizie ogólny odsetek umiarkowanej do ciężkiej oraz lekkiej do ciężkiej depresji oszacowano na poziomie odpowiednio 0,21 (95% CI: 0,13–0,31) i 0,35 (95% CI: 0,23–0,48). W modelu efektów stałych wykazano różnicę w poziomie markerów stanu zapalnego między pacjentami z COVID-19 z depresją i bez niej, przy wyższych stężeniach białka C-reaktywnego, jak również stosunku neutrofili do limfocytów u osób z objawami obniżenia nastroju. W wynikach modeli efektów losowych dla białka C-reaktywnego nie uzyskano istotności, a dla wskaźnika neutrofilowo-limfocytowego wskaźnik ten znajdował się na granicy istotności (p = 0,053). Wnioski: Jak wynika z badań, odsetek osób doświadczających objawów depresji maleje w miarę upływu czasu od diagnozy COVID-19. Związek między depresją i stanem zapalnym pozostaje niejasny i wymaga dalszych badań.