Zachowania agresywne są powszechnie obserwowane w warunkach klinicznych, co sprawia, że kluczowe jest stosowanie zaawansowanych narzędzi w celu dokładnej oceny prawdopodobieństwa wystąpienia takich zachowań. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie ram służących do formułowania przypadku dla pacjentów z zachowaniami agresywnymi kierowanych do psychoterapii w różnych warunkach pracy klinicznej. Uznając rozbieżności w stosowaniu agresji, a także współwystępowanie zachowań agresywnych u pacjentów z różnymi psychopatologiami, proponujemy integracyjne ramy, które odnoszą się do tych niespójności. Ramy te wykorzystują Multimodalny Model Funkcjonalny Huntera i wsp. (2008) jako podstawę, do której włączamy siedem innych modeli: Model I³, model Algebry Agresji, Ogólny Model Agresji, model Przetwarzania Informacji Społecznych, model Oceny Reakcji i Decyzji, Integracyjny Model Poznawczy oraz model zaburzeń psychicznych według DSM-5. Wszystkie te modele zostały zintegrowane w kompleksowej i rozszerzonej wersji multimodalnego arkusza analizy funkcjonalnej Huntera i wsp., który wyróżnia biopsychospołeczne modalności analizy zachowania w zakresie pięciu czynników: podżeganie, podatność, wzmocnienie, siła nawyku i hamowanie. Dodatkowo przedstawiono przykład studium przypadku, aby zilustrować proces formułowania przypadku służącego jako podstawa do ustalenia celów terapeutycznych i wdrożenia odpowiednich interwencji. Uwzględniając kompleksowe rozumienie agresji i wykorzystując adaptację multimodalnego arkusza analizy funkcjonalnej, podejście to zapewnia klinicystom solidne podstawy do formułowania skutecznych strategii terapeutycznych.

zachowania agresywne, ocena kliniczna, multimodalna analiza funkcjonalna, formułowanie przypadku, interwencje terapeutyczne